Annenizin Hiç Bilmediğiniz Yönlerini Öğrenseydiniz Ne Yapardınız?
Yazıya ilk başlarken söylemeliyim ki eğer annem
eskiden gizli ajan falan olsaydı bunu büyük bir hayretle karşılar ve bir o
kadar da hayran kalırdım ona. Ama yazıda bahsedeceğim olay bu değil. Keşke
böyle olsaydı…
Annenizi düşünün, canınızdan çok sevdiğiniz, ne
kadar kavgalarınızda olsa dayanamayıp barıştığınız anneniz… Bir zaman geliyor
ki aslında onu hiç tanımadığınızı fark ediyorsunuz. Bunları ondan duymak mı
isterdiniz, yoksa bulduğunuz bir kitaptan mı okumayı tercih ederdiniz? Sanırım
hangisini seçerseniz seçin bu hazmetmesi zor olurdu.
Tur etkinliğimizden dolayı “Aşkın Gölgesi” kitabında
geçen olayları konu alacağım. Ece tesadüf eseri bir sandığın içinde annesinin
hayat hikayesini buluyor. Okusam mı okumasam mı diye karar veremeden de kitaba
başlamış buluyor kendini. Kitap yorumumda da bahsettiğim gibi insan kendi
kendine düşünmeden edemiyor ya bunlar benim başıma da gelseydi diye. İşte
yazımın ana konusu da bunu oluşturuyor böyle bir durumda ne yapardım?
Öncelikle eminim ki böyle bir olay başıma gelmeyecek
çünkü anneme defalarca sorduğum bir soru bu ve her seferinde kahkahalarla, “Ben
mi?” diye cevaplamıştır; yalan da söyleyemez benim annem, anlarım hemen bir
bakışımla.
Ama başıma
geldi diyelim ne yapardım… İlk çok içerlerdim buna. Bana söylemediğine, kendi
kızından bunu sakladığına. Hele bana her şeyi anlatmamı isteyip de bu şekilde
benden sakladıysa çok sinirlenirdim. Bir de bunu onun ağzından değil de
bulduğum bir kitaptan okuyorum. Ya bulmasaydım o kitabı! Anlatmayacak mıydı
bana hiç?
Sonra sakinleşince bir daha düşünürdüm. Her ne kadar
çocukların kahramanı babaları olsa da annelerde vardır onlar için. Her daim
onların yanında olan, hiç yanlışı olmayan ve dimdik duran anneleri. Nasıl bir
anne gelip de hatalarını kızına anlatabilir, utanır bir kere söylemeye…
Anlayacağınız cebelleşiyorum kendi içimde. Söyler
miydi söylemez miydi? Çok mu kızardım haftalarca konuşmayacak kadar; yoksa
üzüntüsünü gidermek için, senelerce çektiği üzüntüyü bir nebze azaltmak için
hiç ayrılmaz mıydım yanından? Siz ne yapardınız?
Karmaşık duygularla ve hala kitabın etkisindeyken
bitiriyorum yazımı. Bulamadım çünkü cevabını. Sanırım başına gelmeden
anlayamıyor insan cidden…
Son olarak da blog arkadaşlarımın yanıtlarını
veriyorum size.
Annenin
sırları olduğunu öğrenseydin ne yapardın?
“Kitap
yazardım.” (Hatta inatla “ktp yzrdm” yazmamı istedi,
kırmıyorum onu)
“Ben
dedikoduları almak üzere soluğu annemin yanında alır ve her şeyi anlatana kadar
onu rahat bırakmazdım. Ama bir işe yaramazdı. Çünkü daha önce böyle geçmişiyle
ilgili bir şey öğrendim ve dedikoduları istedim ama hiçbir şey anlatmadı. Laz
değil ama Giresun’a Laz rüzgarı esti herhal çünkü Laz damarı tuttu anlatmadı.”
“Otururdum
karşısına sorgulardım bana neden söylemediğini, neden anlatmadığını. Herhalde
çok ağlardım.”
“Öğrendim
zaten. Bunun ne olduğunu söyleyemem ama baya büyük bir şeydi. Günlerce kimseyle
konuşamadım… Sonra bunun kimseye faydası olmayınca, annemle konuşup onu
anlamaya çalıştım.”
“Sanırım
ilk işim bunun peşine düşmek olurdu. Ona çaktırmadan ağzından almaya
çalışırdım. Açıkçası her şeye şüpheyle yaklaşmama sebep olurdu bu olay. Yine de
bunu benimle paylaşmasını isterdim, beni ne kadar üzecek olursa olsun.”
2 yorum
Ben ne yapiyim kisa cevap istediniz :D
YanıtlaSilEn güzeli seninki olmuş zaten :D
Sil