10. GKK Blog Turu \\ Petey - Ben Mikaelsen \\ Kitap Yorumu
Beş
dakika önce kitabı bitirdim ( evet kitabın sonunu son güne sakladım) ve
boğazımda bir düğümle bu yorumu yazıyorum.
Okullarda
okutulacak bu kadar güzel kitaplar varken sıkıcı, insanın uykusunu getiren
kitapların zorla okutulmasından dolayı çoğu kişi kitap okumayı sevmiyor diye
düşünüyorum. İnsanın bakış açısını değiştiren kitapların okunmasını da
destekliyorum.
Öncelikle
Petey’in çocuk kitabı olmadığını düşünsem de (çoğu yerde ağladım be böyle çocuk
kitabı mı olur) herkesin bu kitabı okuması gerektiğini kanısındayım. Özellikle
çocukların… Çünkü çoğu insan ne yazık ki özel insanlara tiksintiyle bakıyor, bir önyargıları, korkuları var. Zihinsel engelli olanlara ise daha kötü davranıyorlar, anlamıyor nasıl olsa deyip geçebiliyorlar.
“Hepimiz,
doğduğumuz andan itibaren ölürüz. Yaşamak, o yüzden bu kadar önemli.”
Petey’i
ele alırsak onun olayı çok daha farklı, o zihinsel engelli değil ama herkes ona
öyle davranıyor. Yanlış teşhis sonucu herkes onu zihinsel engelli olarak
görüyor. O sadece düzgün olmayan bir bedenin içine hapsolmuş zeki ve hayat dolu
bir insan.
Okurken
insan üzülüyor, ağlıyor, seviniyor. Kendini bana böyle olsaydı acaba
yaşayabilir miydim demeden edemiyorsunuz. Hayatınızın büyük kısmında hareket
edemediğiniz bir hapishaneye hapsolup, herkes tarafından zihinsel engelli muamelesi
gördüğünüzü düşünün.
Petey
2 yaşındayken zihinsel engelli olduğu için ve ailenin maddi durum
yetersizliğinden dolayı bir akıl hastanesine yollanıyor. Aslında beyin felciyle
doğan Petey doktorların yanlış teşhisleri sonucu zihinsel engelli kabul
ediliyor.
Ufacık
yaşında terk edilse de hayata sıkıca tutunur, onu anlayan insanlarla tanışır,
en ufak şeylerden bile mutlu olur ama zamanla sevdiği insanlar bir bir
giderler, Petey’i terk ederler. Gerek yaşlılıktan, gerek başka yerlere
yollanmalarından dolayı.
“Öyle görünüyor ki insanlar dostlarını
kaybedince var olma nedenlerini de yitiriyor.”
Yıllar
çabucak geçer, Petey çok sevdiği dostlarını teker teker kaybeder, en sonunda
karar verir bundan sonra kimseyi sevmeyecektir ama hayattan da zevk alacaktır.
Huzurevine nakledildiğinde işte bu kararını almıştır. Ta ki Trevor Ladd
hayatına girip, ona yardım edene kadar.
Ailesinin
sürekli taşınmasından dolayı arkadaşı olmayan Trevor, ilk başta ne kadar
önyargılı davransa da zamanla Petey’i ne kadar sevdiğini fark eder.
Unutmadan
ekleyeyim bu kitap gerçekten uyarlanmıştır ve hikayenin %90’ı gerçektir.
0 yorum