Gezgin Kitap Kardeşliği ile Blog Turları #32 || Kül || Kitap Yorumu
“Kaderin
armağanı, tehlikeli bir sorumluluktur. Geleceğin gücüyle birlikte gelir.”
Yeni tur
kitabımız Kül ile karşınızdayız millet, herkese merhaba! Hadi Novella Dinamik’ten
çıkan kitabımızı daha yakından tanıyalım. Öncelikle söyleyeyim Novella Dinamik
yeni bir yayınevi ve benim yayınevinin okuduğum ilk kitabı oldu Kül.
Kül, renklerle
ayrılan kast sisteminini konu alan bir distopya. Açlık Oyunları ve Uyumsuz
hayranları için yepyeni bir dünya diyebiliriz.İnsanlar kaderlerinin önemine
göre renklere ayrılıyorlar. Renkler: Mor, kırmızı, yeşil, sarı, kahverengi,
barut rengi ve kül rengi. Renkler önem sırasına göre bu şekilde ilerliyor ve
herkesin bildiği gibi en alt tabaka sürekli ezilen taraf oluyor.
Morlardan
biri bahçenin karşısında bağırdı, “Niçin Kül, yolun karşısına geçiyor?”
Kırmızılardan
biri bağırarak karşılık verdi, “Zamanımızı harcamak için.”
Hikayeyi iki
kişinin bakış açısından okuyoruz. Madden Sumner’ın kaderi nde Yediler Bakanı’ndan
biri olmak var. Bu yüzden küçüklüğünden beri eğitim alan bir mor. Yasalara çok
bağlı ve sistemi gerekli görüyor. Kimse bir Olay daha yaşanmasını istemiyor ve
bu yüzden herkes kaderine uymak zorunda. Diğer kızımız ise Dax, renksiz, bir kül. Üstelik bir kadersiz... Herkes tarafından dışlanan ve ezilen bir kız. Bu onu biraz
asabi yapsa da abileri kızı çok seviyorlar. Özellikle mor olan abileri Link ve
Aldan.
Şöyle bir olay
da var... Kaderine karşı gelecek olursan idam ediliyorsun, kaderini kabul etmez
yada ayak uyduramazsan cezalandırılıyorsun. Yapılan kanun değişiklikleri bu
yönde. Ve en beteri de topluma katkı sağlamayan bir çocuğu seçen her aile vergi
ödemek zorunda. Duruma bak! Rengi yüzünden çocuğunu bırakmak zorunda bırakılan
kaç aile var kim bilir?!
“Seninle
kafa buluyor, Bas,” dedi Madden. “O bir Renksiz. Az önce sınırları aşmış olan
bir Renksiz.”
Her zamanki gibi
bu sisteme ayak uyduramayanlar, adil olmadığını düşünenler, kendileri için en
iyi olanı düşünenler var. Gerçekten herkesin kaderi önemine göre sınıflandırılabilir
mi? En ufak kaderin bile büyük bir etkisi olamaz mı? İşte kitapta bunu çözmeye
çalışırken bir yandan da kendimizi aşkın, dostluğun, hırsın ve çatışmaların
içinde buluyoruz. Kitabın sonunda da hani devamı bunun diyeceğinize eminim.
Sanki en heyecanlı yerinde kesmişler gibi geldi bana. Yapılır mı şimdi bu?!
Kitap sadece
Madden ve Dax etrafında dönmüyor tabii ki. Tanır tanımaz aşık olduğum Aldan,
kül olmasına rağmen dahi olan Sol, kaderi gelecek bakanı güldürmek olan Theron,
Thom, Oena ve daha bir sürü kişi yer
alıyor. Hepsinin yeri ayrı kalbimde.
Tamam kendimi
tutamayıp bir şey söyleyeceğim. Kesinlikle nefret ettiğim bir şey. Dax’ın
anasından nasıl tiksindim anlatamam! Neden diye sormayın okuyunca bana hak
vereceksiniz. Bu düşüncemi paylaşmadan edemedim. Tamam kadın belki kendince
haklı ama nefret edilesi bir şey ya! Dövesim geliyor düşündikçe. Neyse.
“Kader,
kurtlar tarafından kullanılan bir koyun gütme sanatı.”
Gelelim kitap
tasarımına. Kitabın renginin mor olması
ama ismin Kül olması ilk başta çok zıt görünse de konuya çok uygun değil mi?
Çok güzel bir mor üstelik insanın sürekli bakası geliyor. İç kapağa (ciltli
kısma) gelecek olursak, yalan söylemeyeceğim bazı sarı tonları hiç hoşuma
gitmiyor ama bakacak olursak mor ile sarı birbirine çok
uymuşlar. Yazarken fark ediyorum da acaba yayınevi bunu kast sistemine uygun
olsun diye mi yapmış acaba? Sayfaların kenarından da bahsetmem lazım. Onlar da
boyalı ve sarı renkte. Kesinlikle kitaba farklı bir hava katıyor. Bu özelliği
kaybolmasın diye ne şekilde kitaplığa ekleyebilirim hala düşünmekteyim. Bunun
yanında kitapta ayraç yerine genellikle ajandalarda bulunan kurdelelerden var.
Çok pratik olmuş ayracı nereye tıkıştırsam diye düşünmeme gerek kalmadı hiç. Yazılar büyük (yaşlanıyorum artık küçük yazılarda gözlerim kayıyor bazen) okunması kolay, çevirisi de çok güzel yapılmış.
Her neyse
gençler yorumumu burada bitiyor ve mutlaka kitabı okumanızı tavsiye ediyorum.
Kitabı okuduktan sonra konuşmak isteyen olursa hiç çekinmeden bana yorum
atabilir!
Unutmayın;
“Bütün
kaybolan ruhlar evlerinin yolunu bulur.”
3 yorum
Çok güzel bir bölümdü bloğunun şablonuna bayıldım bende keşke bu kadar güzel bir şablona sahip olsam :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) internette hazır şablonlar çok fazla beğendiğin bir tanesini kendi tarzına göre ayarlarsan harika olacağına inanıyorum :)
SilKül kitabını ben de okudum ve aynı düşünceler içerisindeyim. benim favori karakterlerim Aldan ve Link. En nefret ettiklerim ise Dax'ın annesi ve Bas. Kitabı en heyecanlı yerde bırakmalarını hiç sevmedim. Bence güzel bir sonu olmalıydı. Benim yorumlarım böyle ama eklemek gerekirse okuduğun kitapları ve yazım şeklini çok beğendim. Tebrikler, harika olmuş!
YanıtlaSil