Bir Kitap Delisinin GünlüGü

Sonsuza Dek - Kiera Cass | Kitap Yorumu

19:44 Keiradaisy 0 Comments Category : Dex , Kiera Cass , Kitap , Kurgu , Romance , Romantik , Yorum

Michelle Knight - Beni Bulun: Çünkü Bu Sizinde Hikayeniz Olabilir | Kitap Yorumu

16:21 Keiradaisy 4 Comments Category : Beni Bulun , Finding me , Gerçek Yaşam , Kitap , Martı , Michelle Knight , Otobiyografi

Türkçe Adı: Beni Bulun : Çünkü Bu Sizin de Hikayeniz Olabilir

Orijinal Adı: Finding Me: A Decade of Darkness, a Life Reclaimed: A Memoir of the Cleveland Kidnappings

Yazar: Michelle Knight & Michelle Burford

Sayfa Sayısı: 288

Çevirmen: Nur Eren

Basım Yılı: 2014

Dili: Türkçe

Yayınevi: Martı Yayınları

Tür: Anı , Otobiyografi

Gerçek Bir Yaşam Öyküsü
1 EV, 3 KADIN, 11 YILLIK ESARET
BENİ BULUN
ÇÜNKÜ BU SİZİN DE HİKÂYENİZ OLABİLİR
2002 yılında kaybolduğumda pek çok kişi bunu fark etmemişti bile. Yirmi bir yaşındaydım; adres sormak için bir markete uğrayan genç bir anne…
On bir sene boyunca kilit altında tutuldum, türlü işkencelere maruz kaldım. Bu, hayatımın halihazırda bildiğiniz kısmı olabilir fakat daha bilmediğiniz çok şey var.
-Michelle Knight-
Michelle Knight 2002 yılında, Ariel Castro isimli bir okul servisi şoförü tarafından kaçırıldı ve on yıldan uzun bir süre taciz, tecavüz ve işkenceye maruz kaldı. 2003 yılında Amanda Berry, 2004 yılında da Gina DeJesus tutsak olarak Michelle'e katıldı. 6 Mayıs 2013'te bir fırsatını bulup tutsaklıktan kurtulmalarının ardından, bu olay dünyada büyük yankı uyandırdı. Şimdi ise binlerce kişinin merak ettiği konu şu: O evin içinde neler oldu ve üç kadın akıl almaz işkencelere dayanacak gücü nasıl buldu?
Michelle Knight, gözler önüne serdiği bu sarsıcı hikâyesiyle suskunlar için bir ses, her yıl kaybolan binlerce çocuk ve genç için güçlü bir sembol oluyor.

“Okuduğum tüm korku romanlarındaki kötü adamdan daha kötüydü.

Aslında korku romanını yaşıyorum, diye düşündüm.”

Her gün, her saat birileri kayboluyor, kaçırılıyor, taciz ediliyor, öldürülüyor. Biz ise bunları görmezden geliyoruz. Birisi tuhaf davrandığında, senelerdir yan yana oturduğumuz birinin evinden sesler geldiğinde bunu yok sayıyoruz. Ama bir saniye durun ve bunun çocuğunuzun, bir yakınınızın hatta sizin bile başınıza gelebileceğini düşünün. Bir saniye durun ve kurtarılmayı beklerken sizin nasıl da görmezden geldiğinizi hatırlayın.

Okuma Şenliği 2. Ay

21:56 Keiradaisy 2 Comments Category : Kitap , Okuma Şenliği , Ordan Burdan , Şenlik , Yazı

Dizi: You're The Worst

21:53 Keiradaisy 0 Comments Category : Chris Geere , Dizi , Tanıtım

Mim #6

21:28 Keiradaisy 2 Comments Category : mim , Ordan Burdan

Manga: Tonari no Megane-Kun

19:59 Keiradaisy 0 Comments Category : Komedi , Manga , Romance , Romantik , School Life , Shoujo

Robin Williams...

19:34 Keiradaisy 0 Comments Category : Ordan Burdan , Robin Williams , Yazı

Ünlülerden biri öldüğünde genellikle Allah rahmet eylesin derim geçerim. Ama sabahın köründe erkenden hazırlandığım için (ilk defa) bir facete gezineyim dedim. Gördüğüm şeyin ilk başta şaka olduğunu sandım (genellikle öyle oluyor çünkü) ama maalesef değildi…

Ben bu adamın filmleriyle büyümüşüm, her filmine hayran kalmışım, dizisini bile sırf o var diye izliyorum… Nasıl oturdu içime anlatamam. Ciddi ciddi bir üzüntü içindeyim birazcık da hayal kırıklığına uğradım yitip gitti diye. Otopsi sonuçları intiharı gösterirse üzüntüm daha da katlanacak. Filmleriyle insanları mutlu eden bir adam mutsuz olduğu için ölüyorsa…

Oturayım en sevdiğim filmlerini izleyeyim dedim, hatta etkinlik yapayım bunun için… Ama uygun görmedim, göremedim. Zaten çok fazla mutsuz şey olurken hayatta bari onun filmlerini izleyip güleyim, anayım dedim yine de olmadı… İnsan mutsuzken gülemez ki.

Sen herkesin kalbinde yeri olan bir adamsın; sen Ölü Ozanlar Derneği’nde herkesin istediği hocasın; sen Jumanji’den geri dönen hafif kafayı sıyırmış, maceracı adamsın; sen Patch Adams filmiyle herkesin mutlulukla iyileşebileceğine inanan insansın… Seni unutabileceğimizi sanmıyorum Robin Williams… Ruhun şad olsun.

Keating: Bay Pitts, neredesiniz? Kitabını sayfa 542′ye aç. Şiirin ilk dörtlüğünü oku.

Pitts: Vaktini İyi Değerlendiren Bakireler mi?

Keating: Evet, o şiir. Size uygun değil mi?

Pitts:

“Henüz vaktin varken tomurcukları topla.
Zaman hâlâ uçup gidiyor.
Ve bugün gülümseyen bu çiçek,
yarın ölüyor olabilir.”

Keating: Sağ olun, Bay Pitts. Henüz vakit varken tomurcukları topla. Bu duygunun Latince ifadesi, Carpe Diem. Ne demek olduğunu bilen var mı?

Meeks: Yaşadığın günü kavra.

Keating: Yaşadığın günü kavra! Henüz vakit varken tomurcukları topla. Yazar bunu neden yazmış?

Öğrenci: Acelesi var.

Keating: Bilemediniz. Ama önemli olan yarışmaktı. Çünkü hepimiz solucan yemi olacağız, arkadaşlar! Buna ister inanın, ister inanmayın, her birimiz bir gün nefes almayı kesecek ve öleceğiz. Şimdi öne doğru bir adım atın. Ve geçmişten gelen bu yüzleri biraz inceleyin. Onlara daha önce ciddi olarak bakmadınız. Sizden pek farklı değiller. Aynı saç modeli. Tıpkı sizler gibi hormonlara sahipler. Sizler gibi yenilmez hissediyorlar! Dünya onlar için bir istiridye. Çok büyük şeyler başaracaklarına inanıyorlar. Sizler gibi gözleri umutla dolu. Peki yapabileceklerini yapmak için yaşamaya acaba çok geç mi başladılar? Çünkü bu oğlanlar artık çiçeklere gübre oldu. Ama eğer dikkatle dinlerseniz size fısıldadıklarını duyarsınız. Yaklaşın. Dinleyin! Duyuyor musunuz? Carpe… Carpe… Carpe Diem… Yaşadığınız günü kavrayın, çocuklar. Hayatınızı olağandışı yapın!